USTOLICENJE EPISKOPA BUDIMSKOG LUKIJANA

U nedelju, 15. septembra 2002. godine, u Sabornom hramu Uspenja Presvete Bogorodice u Sentandreji, ce se obaviti svecano ustolicenje Njegovog Preosvestenstva Episkopa G. Lukijana (Pantelica), u tron episkopa budimskih. Ustolicenje ce izvrsiti Njegovo Preosvestenstvo Episkop banatski G. Hrizostom.

Episkop Lukijan je rodjen 1950. godine u Molu, Eparhija backa. Posle zavrsene gimnazije, prvo je studirao pravo na Univerzitetu u Beogradu, a potom je studirao i na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu, gde je diplomirao 1980. godine. Izvesno vreme proveo je na studijama na Institutu za istocne crkve u Regenstburgu. Zamonasen je 1979. u manastiru Divostinu, od blazene uspomene Episkopa sumadijskog Save, koji ga, iste godine rukopolaze u jerodjakona, a potom za jeromonaha.

Sveti arhijerejski sabor ga je 1984. izabrao za vikarnog episkopa moravickog, a 1985. godine, za Episkopa slavonskog. Kao eparhijski Arhijerej delio je sudbinu svoje pastve, koja je stradala tokom raspada bivse Jugoslavije. Do izbijanja ratnih sukoba angazovao se na vracanju u posed Srpskoj pravoslavnoj crkvi oduzete joj imovine.

U znak odmazde zbog neodstupne borne za ljuska, verska i nacionalna prava Srba u Hrvatskoj, a posebno zbog njegovog antologijskog svedocenja pred Ujedinjenim nacijama, hrvatske vlasti ga, zajedno sa jos 20 svestenika, hapse oktobra 1991. godine. Oslobodjen je na intervenciju mnogih medjunarodnih faktora. Bio je, na zalost, svedok kulturne tragedije koja je zadesila srpski narod u Hrvatskoj, zlocinackim unistenjem Eparhijske knjiznice u Pakracu, jedne od najvrednijih biblioteka koje je imao srpski narod, u kojoj su unisteni vredni rukopisi iz 16, 17. i 18. stoleca, kao i katedralnog hrama Svete Trojice, Eparhijskog dvora (1732) i Eparhijske riznice. Iz Eparhije slavonske izlazi sa poslednjim srpskim prognanicima, posle pada Zapadne Slavonije.

Odlukom Svetog arhijerejskog sabora, postavljen je 1996. godine, za administratora Eparhije temisvarske, a na ovogodisnjem redovnom zasedanju Sabor ga bira za eparijskog arhijereja upraznjene Eparhije budimske, sa sedistem u Sentandreji.