Informativna sluzba Srpske Pravoslavne Crkve 29. maj 2003. godine NAPADNUT MANASTIR GORIOC KOD ISTOKA Nepoznati napadaci otvorili su oko ponoci, vatru na pripadnike spanskog KFOR-a koji cuvaju strazu pred kapijom srpskog pravoslavnog manastira GORIOC, u blizini gradica Istoka, dvadesetak kilometara severoistocno od Peci. Jedan od vojnika uzvratio je vatrom u pravcu napadaca, nakon cega su napadaci pobegli u nepoznatom pravcu. Ovu vest je Informativnoj sluzbi Eparhije rasko – prizrenske, potvrdio predstavnik UNMIK policije u Pristini. Informacija o ovom dogadjaju takodje je prenesena i u zvanicnom izvestaju UNMIK policije za 28. maj. 2003.godine. Na osnovu svedocenja igumanije manastira Gorioc, mati Antuse, monahinje je oko ponoci probudila zaglusujuca paljba i vika spanskih vojnika koji obezbedjuju manastir. Kako je posle saznala iz razgovora sa spanskim vojnicima, oko ponoci, nedaleko od manastirske kapije zaustavilo se vozilo, iz koga su izasla najmanje dvojica nepoznatih lica koja su otvorila vatru u pravcu manastirske kapije i strazarskog mesta gde su se u to vreme nalazili spanski vojnici. Jedan od vojnika uzvratio je vatrom, nakon cega su napadaci pobegli, navodno u svom vozilu. Ispred strazarske kucice mati Antusa je videla osam caura od metaka koje je verovatno ispalio spanski vojnik. Igumanija Antusa je potvrdila Informativnoj sluzbi Eparhije rasko - prizrenske da u napadu niko nije povredjen, iako medju sestrama i vojnicima koji cuvaju manastir vlada vidna uznemirenost. U manastir su nakon napada ubrzo stigli predstavnici KFOR-a i UNMIK policije kako bi napravili uvidjaj. Istraga je u toku. Komandant spanske vojne baze u blizini Istoka odbio je da komentarise napad i predstavnike Eparhije rasko-prizrenske je uputio na glavni centar UNMIK policije u Pristini, odakle je potvrdjena informacija o napadu. Manastir Svetog Nikolaja, poznat pod imenom Gorioc, sagradio je Sveti kralj Stefan Decanski u 14. veku kao metoh manastira Visoki Decani. Manastir je smesten na Beloj steni, neposredno iznad gradica Istoka. U manastiru danas zivi igumanija Antusa sa sest starijih monahinja i 85-ogodisnjim arhimandritom Savom koji je u mladjim danima obnovio manastir i opsluzivao parohiju u Istoku. Prvobitna srednjovekovna crkva Svetog Nikole je vise puta obnavljana u 16, 18 i konacno u 20. veku. U Drugom svetskom ratu u crkvi su albanski balisti napravili zatvor u kome su drzali i mucili zarobljene Srbe iz istockog kraja. Nakon rata 1999. godine manastir je stavljen pod zastitu spanskih snaga KFOR-a koje vec cetiri godine obezbedjuju ovu pravoslavnu svetinju. Monahinje mogu da izlaze iz manastira samo u vojnim vozilima koja im obezbedjuju pratnju kada putuju van teritorije Pokrajine ili u druge srpske enklave. Iz grada Istoka i blize okoline manastira pre dolaska snaga KFOR-a izbeglo je celokupno srpsko stanovnistvo. Nekoliko preostalih Srba, koji su ostali u svojim domovima, u toku leta 1999. godine su uhapsili i ubili pripadnici OVK. |