UPOKOJIO SE U GOSPODU MITROPOLIT SUROSKI ANTONIJE BLUM, ISTAKNUTI JERARH I BOGOSLOV RUSKE PRAVOSLAVNE CRKVE

U devedesetoj godini zivota upokojio se u Gospodu mitropolit suroski Antonije Blum, istaknuti jerarh i bogoslov Ruske Pravoslavne Crkve.

Mitropolit Antonije (u svetu Andrej Borisovic Blum) je rodjen 19. juna 1914. godine u Lozani (Svajcarska). Svoje rano detinjstvo je proveo u Rusiji i Persiji, jer je njegov otac bio clan ruske carske diplomatske sluzbe. Njegova majka je bila sestra cuvenog ruskog kompozitora Aleksandra Skrjabina. Posle oktobarskog prevrata 1917. godine, porodica Blum je morala da ode u emigraciju. Tako je buduci arhijerej proveo detinjstvo i mladost u Francuskoj. Na Sorboni je Mitropolit Antonije, diplomirao fiziku, hemiju i biologiju, a doktorirao je medicinu. Tih godina, kao i citavog zivota, ucestvovao je u zivotu Ruske Pravoslavne Crkve. 10. septembra 1930. godine, pre nego sto ce, kao hirurg, otici u francusku vojsku, tajno se zamonasio, dok je 16. aprila 1943, primio pun monaski postrig u cin male shime sa novim monaskim imenom Antonije.

Tokom nemacke okupacije Francuske, radio je kao lekar, i pomagao je antifasistickom pokretu otpora. Do 27. oktobra 1948. godine, kada ga je mitropolit Serafim Lukijanov, egzarh patrijarha moskovskog za Zapadnu Evropu rukopolozio za jerodjakona, a 14. novembra za jeromonaha, obavljao je lekarsku praksu. Od 1050. godine, bio je paroh ruskih parohija u Engleskoj. U cin igumana je proizveden 1953, a o Vaskrsu 1956. godine, u cin arhimandrita. Godine 1957. je hirotonisan za episkopa sergijevskog i postavljen za vikara egzarha Moskovske Patrijarsije za Zapadnu Evropu. Za eparhijskog arhijereja novoformirane ruske eparhije za Veliku Britaniju, nazvane suroskom, izabran je 1962. godine. Tom prilikom dobio je cin arhiepiskopa. Sledece godine poverena mu je duznost egzarha Patrijarha moskovskog za Zapadnu Evropu, dok 1966. dobija cin Mitropolita. Duznosti egzarha je, po sopstvenoj molbi, mitropolit Antonije oslobodjen 1974. godine, od kada je njegovo staranje bilo ograniceno na njegovu maticnu Eparhiju surosku, a on jos revnosnije i neumornije obavljao pastirsku, duhovnicku i bogoslovsku delatnost.

Blazenopocivsi mitropolit Antonije Blum je stekao svetsku slavu kao vrstan pastir, duhovnik i teolog. Narocito popularnim postao je u zemlji svojih predaka preko propovedi, beseda i predavanja na programima zapadnoevropskih radio i televizijskih programa koje su se emitovale i na prostore tadasnjeg SSSR-a. Izdao je mnoge knjige koje su posle sloma komunizma stampane i u Rusiji. Pocasni je doktor Aberdinskog univerziteta u Skotskoj, zatim Moskovske i Kijevske duhovne akademije i Teoloskog fakulteta Univerziteta u Kembridzu. Bio je aktivni ucesnik Komisije za bogoslovski dijalog izmedju Ruske Pravoslavne Crkve i Anglikanske Crkve (1958); clan delegacije Moskovske Patrijarsije povodom obelezavanja 1000-godisnjice monastva na Svetog Gori Atonskoj (1963); clan Komisije Ruske Pravoslavne Crkve za pitanja crkvenog jedinstva; clan Centralnog komiteta Svetskog Saveta Crkava (1968-75); zatim clan Hriscanske medicinske komisije Svetskog Saveta Crkava; ucesnik Generalne skupstine Svetskog Saveta Crkava u Nju Delhiju (1961) i Upsali (1968), i najzad ugledni i uticajni ucesnik pomesnih sabora Ruske Pravoslavne Crkve (1971, 1988. i 1990. godine). Nosilac je najvisih odlikovanja Ruske Pravoslavne Crkve, kao sto su Svetog Kneza Vladislava, Prepodobnog Sergija Radonjeskog, Svetog Kneza Danila Moskovskog i mnogih drugih. Bio je takodje i nosilac visokih francuskih i engleskih odlikovanja, kao i ordena Svetog Apostola Andreja koji dodeljuje Carigradska Patrijarsija.

30. jula 2003. godine, penzionisan je po molbi iz zdravstvenih razloga. Tom prilikom Sveti Sinod Ruske Pravoslavne Crkve izrazio je najdublju zahvalnost i priznanje mitropolitu Antoniju za to sto je “njegovim neprekidnim staranjem nevelika ruska parohija u Londonu izrasla u poznatu eparhiju Moskovske Patrijarsije koja je u sebi objedinila ne samo pripadnike ruske pravoslavne dijaspore, nego i ljude iz drugih naroda. Revnosna pastirska i prosvetiteljska delatnost mitropolita Antonija Bluma bila je za mnoge u Rusiji istinski duhovni orijentir u godinama zvanicnog bezbostva” stoji u saopstenju Svetog Sinoda Ruske Pravoslavne Crkve.

Nazalost vec kroz nekoliko dana, 4. avgusta 2003. godine, stigla je tuzna vest o njegovom upokojenju.

Po oceni mitropolita smolenskog i kalinjingradskog G. Kirila, predsednika Odeljenja spoljnih crkvenih veza Moskovske Patrijarsije “Vladika Antonije je ostavio svetao, prepoznatljiv i veoma znacajan trag u savremenoj istoriji Ruske Pravoslavne Crkve”.

Blazenopocivsi jerarh je bio i veliki prijatelj Srpske Pravoslavne Crkve, kao i duhovni dobrotvor mnogih pravoslavnih Srba koji zive u Velikoj Britaniji.