PROMOCIJA CASOPISA "ISTOCNIK"

U prepunoj sali Kolarceve zaduzbine u Beogradu u utorak 17. februara 2004. godine, odrzana je promocija casopisa "Istocnik". Promociji su prisustvovali Episkop sumadijski gospodin Jovan, Njegovo Kraljevsko Visocanstvo Prestolonaslednik Aleksandar Karadordevic i princeza Katarina, veliki broj svestenika, knjizevnika i kulturnih poslenika.

Promociju ovog casopisa pozdravnom besedom otvotio je Njegovo Preosvestenstvo Episkop kanadski G. Georgije i tom prilikom je rekao:

"Zelim da izrazim zahvalnost organizatorima i domacinima ove veceri, Zaduzbini Ilije Kolarca, i predsjedniku Odbora Zaduzbine, G. Slobodanu Rakiticu, kao i nasem saradniku, G. Dragomiru Brajkovicu, koji je posredovao izmedu "Istocnika" i "Kolarca" u organizaciji ove promocije. Cini mi se da nema prirodnijeg mjesta da ugosti kulturni dogadaj koji, bar namjerom ako ne svojom velicinom, okuplja danas prostorno, na zalost, rasuto Srpstvo, i to sa zeljom da razbistri ovo nase smutno vrijeme tako sto ce ga suprotstaviti jednom drugom vremenu. Vremenu kada je srpski narod imao hrabrosti i mudrosti da povuce poteze koji su ga poveli putem slobode, samostalnosti i obnovljanja srpske drzave, putem dostojanstva.Ovaj broj "Istocnika" stampali smo, i ovu promociju organizovali, imajuci u vidu, prije svega, znacaj Prvog srpskog ustanka za ozivljavanje crkvenog zivota u Srbiji i na svim srpskim prostorima. Smatrali smo da "Istocnik", kao crkveni list, ima obavezu da taj dug konstatuje. Za nas, u rasejanju, gdje se Crkva kao najupadljivija okosnice Srpstva lakse raspoznaje, ova obaveza je jos jace izrazena. Mozda i zato sto se tamo jednako jasno raspoznaje da je duh Srpstva, nasom Crkvom definisan, bio pokretacka snaga Karadordevih ustanika prije 200 godina. U svakom slucaju, neka ova neraskidiva veza izmedu duhovne uloge Crkve i obnavljanja srpske drzavnosti u vremenu od prije dva vijeka, prizvana tekstovima u ovom broju naseg lista, bude prepoznatljiv znak za ovo nase vrijeme.

Prikazivanje znacaja Prvog srpskog ustanka, naravno, prevazilazi mogucnosti bilo kojeg, pa i naseg lista. Zelimo da ovaj broj "Istocnika" donese jedan u nizu pogleda koji ce doprinijeti da se ne pomute duhovne bistrine nase proslosti. Koliko smo u tome uspjeli, prosudite sami. Ipak, valja reci da smo u ovom broju lista okupili znacajna imena sa svih srpskih prostora, iz Otadzbine i iz rasejanja. zelim ovdje da se svima njima zahvalim: knjizevniku Antoniju ?uricu, ciji tekst se kao nit provlaci kroz cijeli broj lista uspostavljajuci preko ustanickih zbivanja duboku istorijsku vertikalu koja spaja kosovsko vrijeme sa danasnjim;Dr Srdi Trifkovicu, nasem cestom i dragom saradniku, koji uvijek umije da aktuelnost datog istorijskog trenutka precizno pretoci u pitanje ciji odgovor znaci i definisanje dalje sudbine srpstva;nasem Dragomiru Brajkovicu, koji je na primjeru Prvog srpskog ustanka znalacki pokazao kako se istorija i umjetnost kod Srba preplicu u svojevrstan vid kosovski odredenog predanja; prof. dr Dragoljubu Zivojinovicu sto nas je vratio u vrijeme pred sama burna desavanja 1804. godine; nasem torontskom saradniku Radovanu Gajicu, sto je i ovoga puta ponudio citaocima svez i nepatvoren pogled na temu koju obraduje;Dobrici Ericu sto je i stihom pokazao sta Srpstvu znaci njegova proslost.