Јефимијини дани 2011. године - Трстеник

 Јефимијини дани 2011. године - Трстеник
 Јефимијини дани 2011. године - Трстеник
 Јефимијини дани 2011. године - Трстеник
 Јефимијини дани 2011. године - Трстеник

Цара Лазара светло царство
(Посвета архиепископу черниговском Филарету)

Лазарево царство, царство светло
аз јоште не знају твојих красотах наистек
ни твојега земнога раја цели клас
и под тобом свих лековитих вода бистротек.

Аз не узревам сву твоју пучину
небо што се бистро из облака ваља
какве су у теби све двери сликовите
како си нам дарак издалечног дара.

Ја зјело још не сагледам колико си светло царство ти
ни твојих стрминах и незнаних скалах брем
осим што је красна твоја пучина
у којој благолучна скрама сагорева за трен.

Сликосати тебје ја не смјеју, нех
од твојих пречудних красотах
упјесмити пјесањ аз не знају штедро, а хтех
ипак на њега млидијах, и к њему аз полетах.

Али једно, само једно аз вјерно о тебје знају
о ти царство чудесах светога даха
да си сво таинствено, безмјернолучно
и неодалечено од небесах, што нам се случи благополучно.

Сада, ко влада с тобоју аз знају
и коме се обрече ти, откриваће се тек нами
да лековитих си ти светаца
и царство да си лековитих светака.

Тебје да чува, тебје да блажи
цара-царице живи кладенац молитве
наших светлих Милице и Лазара
ниње молитве царства господара, ниње у молитви живих цара.

И красник, Деспот Стефан Високи син
што словом ко харфом милоструном једаред заталаса електрину
те љубави тихе цват векова духоносних никад не умину
ниње нами он већма насушан је див.

Нами ниње насушна јест и царица ко благоразумна
па мати преподобија ко и благородија
што Христовим ногам подобно Марији из Витаније притече сва
еда би чедима отачаства на корист обрела се она.

Црној мона – Јефимији добростивој
за лепотољубија похвалу опет куца час
да наше слово не оклева о једином на ползу
а полза нама слово јест о Слову оваплоћену.

Нашегa словесија срма од које нам изаткано беше све
изаткива се и днес ко пређе
те је ласно нама душу блажит
и небескога Царства нама тражит.

А осталога потом нами, додаје се баш све
новога бића и љубвеобилнога жића
и огњенообразне Духа росе баш утажне
што душу утажује и срце озрачује и ум отрежњује.

И то је та љубвеобилност
честитога Кнеза и оца и честите царице и матере
ко и Деспота Високога Стефана и Црне мона – Јефимије
што међ нама траје, што трајаће, и са њоме ми.

Извор: Епархија крушевачка