Patriarch Porfirije: Having accepted all the injustices of this world, God has opened the way for us to meaning, to the way to his Kingdom (English, Greek)

His Holiness kyr Porfirije, the Serbian Patriarch celebrated the Vesper service with bringing out the Shroud on 22 April 2022, on Holy and Great Friday.

***

Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Πορφύριος: Έχοντας καταδεχθεί όλες τις αδικίες αυτού του κόσμου, ο Θεός άνοιξε για εμάς τον δρόμο προς το νόημα, τον δρόμο για τη Βασιλεία Του

Τη Μεγάλη Παρασκευή, 22 Απριλίου 2022, τελέστηκε η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου, προεξάρχοντος του Αγιωτάτου Πατριάρχη Σερβίας κ.κ. Πορφυρίου. Επί τη ευκαιρία, ο Μακαριώτατος στο κήρυγμά του προς το εκκλησίασμα τόνισε:

Εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές, σήμερα είναι η Μεγάλη Παρασκευή. Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα, η σπουδαία μέρα, που ταυτοχρόνως είναι ημέρα απόγνωσης, αλλά και του νοήματος της ζωής. Η σημερινή μέρα είναι ταυτόχρονα ένας φαινομενικός θρίαμβος, το αποκορύφωμα της επικράτησης του κακού πάνω στη κτίση του Θεού και το αποκορύφωμα και η κορυφαία έκφραση της αγάπης του Θεού προς την κτίση Του. Η μεγαλύτερη τραγωδία και η μεγαλύτερη αποτυχία του ανθρώπινου γένους συνέβη σήμερα, όμως, συνάμα, σήμερα επιτεύχθηκε και η μεγαλύτερη επιτυχία και η μεγαλύτερη νίκη του ανθρώπινου γένους, παρ’ όλο που δεν πρόκειται για τη νίκη που κέρδισε ο άνθρωπος για τον εαυτό του. Σήμερα, όλη η κτίση βρίσκεται αντιμέτωπη με την κατάσταση στην οποία περιπίπτει. Σήμερα όλη η κτίση συνθλίβεται, αντικρίζοντας το μεγαλύτερο αμάρτημά της.

Η μεγαλύτερη αμαρτία που μπόρεσε να διαπράξει ο άνθρωπος είναι η αμαρτία της Μεγάλης Παρασκευής, διότι Εκείνος που δημιούργησε τούτον τον κόσμο, Εκείνος που κρατά όλη τη κτίση μέσα στην αγάπη Του, στις παλάμες Του, Εκείνος που έπλασε τα πάντα «λίαν καλώς», Εκείνος που προόρισε τα πάντα, ιδίως τον άνθρωπο, για τη Βασιλεία Του - και όχι τη Βασιλεία των Ουρανών ως κάτι αφηρημένο, αγνώστου προσδιορισμού. Αντιθέτως, σημαίνει ότι από εδώ και πέρα ζούμε την Βασιλείαν των Ουρανών – Εκείνον  που ονομάζεται «Μονάς εν Τριάδι» Θεός, ο οποίος αποκαλύφθηκε όχι μόνο μέσα από το πρόσωπο του Υιού Του, στο πρόσωπο του σαρκωθέντος Θεού Λόγου, αλλά στο πρόσωπο του Υιού Του που ήρθε ανάμεσά μας και έγινε ένας από εμάς. Όχι μόνο Τον χλεύασε και Τον έδιωξε ο άνθρωπος, όχι μόνο δεν είχε αίσθημα ευγνωμοσύνης προς τον Χριστό που τον ευεργέτησε με τόσα χαρίσματα, αλλά ο άνθρωπος σήμερα Τον σκότωσε δια της σταύρωσης.

Είμαστε όλοι συμμετέχοντες σε μια μοναδική ανθρώπινη φύση. Υπό αυτή την έννοια, εν Χριστό αδελφοί και αδελφές, είμαστε όλοι συμμετέχοντες στη μεγαλύτερη αμαρτία στην ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης, και αυτή είναι η αμαρτία του να σκοτώνεις τον Θεό. Σήμερα έχουμε σταυρώσει την πηγή της ζωής μας. Σήμερα σκοτώσαμε το νόημα της ύπαρξής μας. Σήμερα έχουμε απορρίψει Εκείνον χωρίς τον οποίο δεν υπάρχουμε, όμως τίποτα, εν Χριστό αδελφοί και αδερφές, σε αυτόν τον κόσμο δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με το θέλημά μας. Το θεωρώ μεγάλη τύχη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τα πάντα υπάγονται στη Πρόνοια του Θεού, στην Πρόνοια της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Και οι Προφήτες προέβλεψαν και προφήτευσαν ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Προφήτευσαν όχι μόνο επειδή γνώριζαν, καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, για το κακό που βασιλεύει στις ψυχές μας, στις ανθρώπινες ψυχές, αλλά γνώριζαν, υπό του Αγίου Πνεύματος που λαλεί διά των προφητών - ο Θεός τους το αποκάλυψε - ότι ο Θεός θέλει να σωθούμε, ότι από αυτό που Εκείνος προέβλεψε στην αρχή για τον κόσμο, δεν τα παράτησε και γι' αυτόν τον λόγο, σύμφωνα με την Πρόνοιά του και την αγάπη του, ήρθε στον κόσμο ο Υιός του Θεού, ήρθε ανάμεσά μας και δέχτηκε τον σταυρό, κυριολεκτικά, αλλά και τον σταυρό ως σύμβολο όλων των αδικιών που Του κάνουμε, ως προς τούτο, που κάνουμε ο ένας στον άλλον. Πήρε επάνω του όλες τις αδικίες αυτού του κόσμου. Καταδέχθηκε να φορέσει τη ανθρώπινη φύση αναμάρτητος, περνώντας ακόμα και από το ίδιο τον θάνατο. Καταδέχθηκε το θάνατο για να αποδυναμώσει μέσα μας το κάθε τι που προέρχεται από εμάς  ή είναι δικό μας και είναι αντίθετο προς την καταξίωσή του ανθρώπου, ως εκ τούτου αναδείχθηκε θριαμβευτής• αντί να ενδίδουμε σε απόγνωση, άνοιξε το δρόμο προς μια πλούσια σε νόημα ζωή• αντί να ανοίξει ο δρόμος προς την κόλαση, άνοιξε ο δρόμος προς τον Παράδεισο, προς τη Βασιλεία Του, τη Βασιλεία των Ουρανών, μας κατέστησε κοινωνούς της ζωής και του έργου Του, κοινωνούς με τον ίδιο το Χριστό.  Όλα ετούτα δεν θα είχαν συμβεί αν δεν υπήρχε η αγάπη του Χριστού και η ετοιμότητά Του να σταυρωθεί, να ανέβει στον σταυρό και να πάρει επάνω Του όλες τις αστοχίες και τις αμαρτίες μας.

Για το λόγο αυτό, εν Χριστό αδελφοί και αδελφές, εμείς οι Χριστιανοί αισθανόμαστε τη βαθύτατη θλίψη με την οποία θρηνεί η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα η ανθρώπινη φύση. Η νίκη είναι ήδη στο σταυρό, γιατί ο Χριστός είναι ο νικητής στο σταυρό. Η Ανάσταση είναι ήδη στο σταυρό. Γι' αυτό η λύπη μας δεν είναι χωρίς ελπίδα, αντιθέτως, είναι η χαρμολύπη. Δεν είναι η λύπη που οδηγεί σε ακηδία, απόγνωση και απελπισία, αλλά η λύπη που μετατρέπεται σε χαρά, τη λύπη των Μυροφόρων γυναικών που Τον έκλαψαν κάτω από το σταυρό, οι οποίες ήταν οι μόνες που έμειναν κάτω από τον σταυρό μαζί με τον αγαπημένο Του μαθητή Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη. Όλοι οι άλλοι φοβήθηκαν και έφυγαν. Εμείς, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, γνωρίζουμε ότι ο σταυρός μπορεί να γίνει ήττα, όμως ο Σταυρός μπορεί και είναι η νίκη. Ο καθένας από εμάς είναι ταυτόχρονα στην φύση μας όπως και οι δυο ληστές που βρίσκονται αριστερά και δεξιά του Εσταυρωμένου Χριστό, με ακρίβεια, είμαστε εν δυνάμει ληστές. Χάρη της αγάπης του Θεού και της συγκαταβάσεως Του, μπορούμε να αποφασίσουμε να είμαστε εκείνος ο ληστής που χλεύασε τον Χριστό, να ταυτιστούμε μαζί του, έτσι θα σταυρώσουμε τον Χριστό για άλλη μια φορά, συνεχώς και καθημερινά, χάνοντας έτσι κάθε νόημα της ζωής. Αλλά ο Θεός μας άφησε επίσης την δυνατότητα να είμαστε εκείνος ο άλλος ληστής που είχε εκείνη τη στιγμή βαθιά επίγνωση της αμαρτωλότητάς του, τη επίγνωση ότι σταυρώνει συνεχώς, αδιαλείπτως τον Χριστό. Κι εμείς, δεν κάνουμε το ίδιο; Δεν υπάρχει κανένας ανάμεσά μας που να μην τον σταυρώνει κάθε φορά που κάνουμε κακό και αμαρτάνουμε, όταν κρίνουμε ο ένας τον άλλον, αλληλοκατηγορούμε, κουτσομπολεύουμε ο ένας τον άλλον, όταν ζηλεύουμε, όταν ξεφτιλιζόμαστε, όταν τείνουμε να κατακτήσουμε και να κερδίσουμε οτιδήποτε από αυτόν τον κόσμο για να ανήκει μόνο σε μας, όταν είμαστε εγωιστές, όταν είμαστε φιλάργυροι, όταν έχουμε άσχημες σκέψεις, μιλάμε άσχημα και κάνουμε λάθη. Όλα ετούτα σημαίνουν σταύρωση του Χριστού και εμείς το πράττουμε. Όμως, μπορούμε να είμαστε εκείνος ο ληστής που άκουσε ακριβώς δίπλα στο σταυρό του Χριστού τα λόγια: «Αληθινά σού λέγω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο». Τότε, όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, όταν θρηνήσουμε τη σταύρωση του Χριστού και επιθυμήσουμε να σταυρωθούμε μαζί Του, αν και αδύναμοι, ανίσχυροι και αμαρτωλοί, έχοντας τη θέληση αυτή, όντες αδύναμοι, θα γίνουμε δυνατοί και ισχυροί, θα γίνουμε σπουδαίοι. Από τώρα θα ξέρουμε ότι ο Θεός είναι μαζί μας, θα ξέρουμε ότι η αγάπη Του είναι πάντοτε  μαζί μας, ότι είναι με το μέρος μας, ότι όσο κι αν Τον ξεχνάμε εμείς, Εκείνος δεν μας ξεχνά και δεν θα μας ξεχάσει ποτέ.

Γι' αυτό, εν Χριστό αδελφοί και αδελφές, σήμερα εν μετάνοια και προσευχή, με αισθήματα χαρμολύπης, Είθε ο Θεός να μας αξιώσει, αφού είναι αναπόφευκτη η σταύρωση, και αν τίθεται να διαλέξουμε ανάμεσα στους δυο ληστές, ας είμαστε πάντα εκείνος που γνωρίζει τα όριά του, γνωρίζει τις αδυναμίες και τις δυνατότητές του, έχει την επίγνωση του εαυτό του, γιατί έχει τον Χριστό ως υπόδειγμα προς μίμηση και τις εντολές Του. Ας το θυμόμαστε αυτό πάντοτε, ώστε να μπορούμε αληθινά, από τα βάθη της ψυχής μας, να δεόμεθα προς τον Κύριό μας, τον σταυρωμένο και Αναστημένο Σωτήρα μας, λέγοντας: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου». Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου, να το θυμόμαστε πάντοτε, να το λέμε και ζούμε έμπρακτα, τότε η ζωή μας θα είναι γεμάτη ειρήνη, χαρά, ομορφιά, και ό,τι είναι μέσα μας και γύρω μας θα είναι η Βασιλεία του Θεού, η Βασιλεία των Ουρανών όπου βασιλεύει Εκείνος, ο σταυρωμένος αλλά και ο Αναστημένος Χριστός, ο Κύριός μας, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν!