Patriarch Porfirije: The Holy Myrrh weaves us into the Body of the Church, into the Body of Christ of which He Himself is the head.

His Holiness Porfirije, the Serbian Patriarch officiated the Holy Hierarchical Liturgy of Saint Basil the Great in the old Cathedral church of Holy Archangel Michael in Belgrade, on 21 April, 2022, on Holy and Great Thursday.

photo gallery 1 + photo gallery 2 + photo gallery 3

The Patriarch was concellebrated by His Beatitude kyr Jovan, Archbishop of Ochrid, and Their Graces Bishops Lukijan of Budim, Pahomije of Vranje, Jovan of Šumadija, Marko of Bregalnica, David of Kruševac, Ilarion of Timok, Arsenije of Niš, Isihije of Valjevo, Jerotej of Toplica, Sava of Marča and retired Georgije of Canada, in the prayerful presence of His Grace Bishop kyr Justin of Hvosno, Director of the Administration Board of the Patriarchate protosynchellos Danilo and Chief Secretary of the Holy Synod of Bishops protosynchellos Nektarije. 

Among concelebrantws also were Archimandrites Tihon, abbot of Studenica, and Nektarije (Samardžić); protopresbyter-staurophors Petar Lukic, Vladimir Vukašinović, Branko Topalović, Branko Bakajlić and Jovan Milovanović; archpriest Zoran Ranković; presbyters Zoran Devrnja, Srboljub Ubiparipović and Filp Milunović: archdeacon Marko (Momčilović); protodeacons Stevan Rapajić, Dr. Dragan Radić and Radomir Vručinić; deacons Branislav Jocić, Vladimir Antić and Vasilije Starovlah. 

During the Holy Liturgy, the Holy Myrrh, which was cooked from Holy Monday until last night,  was consecrated by a solemn rite when it was poured into silver amphorae and left at the Holy Table of the Patriarchal Chapel of St. Simeon the Myrrh-gusher. This morning, the silver amphorae with the new myrrh were liturgically transferred from the patriarchal chapel to the old Cathedral, where they were placed between the upper place and the Holy Table. During the Great Entrance, the priests handed over to the Patriarch and the hierarchs, along with the Presanctified Gifts and silver amphorae with the myrrh, which the Patriarch consecrated by reading the prayer while he bent the knee.

Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Πορφύριος: Το Άγιο Μύρο μας υφαίνει στο Σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία, της οποίας κεφαλή είναι ο Χριστός

Την Μεγάλη Πέμπτη, 21 Απριλίου 2022, ο Αγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Πορφύριος χοροστάτησε στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου στον παλιό Καθεδρικό Ναό του  Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι και συγχοροστάτησαν ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας κ.κ. Ιωάννης και οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Βούδας к. Λουκιανός, Βράνιε κ. Παχώμιος, Σουμάντια κ. Ιωάννης, Μπρέγκαλνιτσα κ. Μάρκος, Κρούσεβατς κ. Δαυίδ, Τίμοκ κ. Ιλαρίων, Νις κ. Αρσένιος, Βάλιεβο κ. Ησύχιος, Τόπλιτσα κ. Ιερόθεος, Μάρτσα κ. Σάββας και ο Επίσκοπος πρώην Καναδά κ. Γεώργιος, ενώ παρέστησαν  συμπροσευχόμενοι,  ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος κ. Ιουστίνος, ο Διευθυντής του Πατριαρχικού Διοικητικού Γραφείου, Πρωτοσύγκελος π. Δανιήλ και ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, Πρωτοσύγκελος π. Νεκτάριος.

Συλλειτούργησαν, επίσης, οι Πανοσιολογιώτατοι Αρχιμανδρίτες, κ. Τύχων, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Στουντένιτσα και ο κ. Νεκτάριος (Σάμαρτζιτς), πρωτοπρεσβύτεροι, π. Πέταρ Λούκιτς, π. Βλάντιμιρ Βουκασίνοβιτς, π. Μπράνκο Τοπάλοβιτς, π. Μπράνκο Μίτροβιτς, π. Μπόζο Μπακάϊλιτς και και π. Γιόβαν Μιλοβάνοβιτς, ο πρωθιερέας Ζόραν Ράνκοβιτς, ιερείς, π. Ζόραν Ντέβρνια, π. Σρμπολούμπ Ουμπιπαρίποβιτς και π. Φίλιπ Μιλούνοβιτς, οι αρχιδιάκονοι, π. Μάρκο Μομτσίλοβιτς, π. Στέβαν Ραπάϊτς, π. Ντράγκαν Ράντιτς και π. Ράντομιρ Βρούτσινιτς, οι διάκονοι Μπράνισλαβ Γιότσιτς, π. Βλάντιμιρ Άντιτς και π. Βάσιλιε Στάροβλαχ.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η τελετή Καθαγιασμού του Μύρου, καθώς η τελετουργική διαδικασία της έψησης του Αγίου Μύρου ξεκίνησε τη Μεγάλη Δευτέρα και ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ, όταν μετεγγίστηκε σε ειδικούς αργυρούς αμφορείς και σε μικρά αργυρά και αλαβάστρινα δοχεία και τοποθετήθηκαν γύρω από την Αγία Τράπεζα του πατριαρχικού  παρεκκλησίου του Αγίου Συμεών του Μυροβλύτου. Τα αλαβάστρινα δοχεία με το καινούργιο Mύρο  μεταφέρθηκαν από το πατριαρχικό παρεκκλήσιο του Αγίου Συμεών του Μυροβλύτου στον παλιό Καθεδρικό Ναό και τοποθετήθηκαν γύρω και επάνω στην Αγία Τράπεζα. Κατά την Μεγάλη Είσοδο οι ιερείς παρέδωσαν στον Πατριάρχη και συλλειτουργούς αρχιερείς του, τα Τίμια Δώρα και μαζί με εκείνα, τα αλαβάστρινα δοχεία. Ο καθαγιασμός ολοκληρώθηκε με γονυκλισία, όταν ο Πατριάρχης επικαλέστηκε τη θεία Χάρη ώστε αυτή να καταστήσει το Μύρον Άγιο.

Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Πορφύριος: Η παρασκευή «έψησις» και ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου είναι ένα από τα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν την αυτοκέφαλη Εκκλησία

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές, βρισκόμαστε στη Μεγάλη Εβδομάδα. Σήμερα είναι η Μεγάλη Πέμπτη. Μόλις είχε εισέλθει ο Κύριος στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων και είδαμε ότι τον υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά. Τον υποδέχτηκαν με χειροκροτήματα, με επευφημίες, αλλά πολύ σύντομα οι ίδιοι άνθρωποι που τον χαιρέτησαν δοξάζοντάς τον - κατάλαβαν ότι δεν είναι ούτε ο κοινωνικός ούτε ο εθνικός επαναστάτης, αλλά Εκείνος που καλεί στην εσωτερική, προσωπική επανάσταση, Εκείνος που καλεί κάθε άνθρωπο, τον καθένα προσωπικά, στην εν ταπεινώσει μετάνοια - οι ίδιοι, λοιπόν, που Τον δόξασαν, άρχισαν τώρα να Τον απορρίπτουν και, ιδού, τη Μεγάλη Πέμπτη θα τον παραδώσουν για να κριθεί και μετά να υποφέρει. Όλα αυτά, σύμφωνα με τους Προφήτες και κατά την Πρόνοια του Θεού, ήταν μόνο μια εισαγωγή στη ένδοξη Ανάστασή Του και στην αληθινή τελική νίκη επί του θανάτου, της αμαρτίας και του διαβόλου.

Σήμερα είναι η Μεγάλη Πέμπτη, είναι η μέρα που μνημονεύουμε μερικά γεγονότα που αφορούν τη ζωή του Χριστού. Τα μνημονεύουμε λειτουργικά, με τις ακολουθίες. Αρχικώς, είδαμε το Κύριο να πλύνει τα πόδια των μαθητών Του και μετά να καθιερώνει τη Θεία Ευχαριστία. Κατίοπιν είδαμε ότι οι ίδιοι οι μαθητές που Τον ακολούθησαν και ορκίστηκαν στην πίστη σε Εκείνον, εν ώρα κινδύνου για τον Κύριο, τον Διδάσκαλό τους, κάποιοι από αυτούς τον αρνήθηκα. Στην πραγματικότητα, όλοι τότε τον εγκατέλειψαν και έφυγαν. Ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των Αποστόλων Του ως υπόδειγμα ταπεινοφροσύνης, ως προϋπόθεση της αληθινής αγάπης μεταξύ των ανθρώπων, της αγάπη ως φανέρωσης και ένδειξης ότι ο πλησίον μας υπάρχει ούτως ώστε να συνεισφέρουμε στην πνευματική του τελειοποίηση και στη σωτηρία του.

Είδαμε, επίσης, ότι ο Απόστολος Πέτρος δοκίμασε να αντιδράσει, λέγοντας «Κύριε, μα εσύ θα πλύνεις τα πόδια μου;», και τότε ο Χριστός του απάντησε ότι αν δεν του νίψει τα πόδια, δεν θα συμμετέχει στο έργο της σωτηρίας, δεν θα είναι μέτοχος της σωτηρίας και του μυστηρίου της Βασιλείας του Θεού. Συχνά, όχι μόνο όταν ο Κύριός μας υποδεικνύει ταπεινοφροσύνη απέναντί μας, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση, είμαστε έτοιμοι να απορρίψουμε ό,τι αποτελεί την φανέρωση της ανυπέρβλητης αγάπης του Θεού, η οποία πάντα εκδηλώνεται με την ταπεινοφροσύνη. Απορρίπτοντας ό,τι μας προσφέρει ο Θεός, συχνά με αυτό τον τρόπο θέλουνε να δείξουμε ψεύτικη ταπεινοφροσύνη, να υποδυόμαστε τους ψεύτικα ταπεινούς, ακόμα και όταν μας δείχνουν αγάπη και προσοχή, την ειλικρινή και αληθινή, μα πάνω απ' όλα την αγάπη του Θεού, και μετά την αγάπη προς τον πλησίον μας. Όταν δεν καταδεχόμαστε την αγάπη των άλλων, να δεχτούμε μια έκφραση της ταπεινοφροσύνης του άλλου, θέλουμε να δείξουμε πόσο δήθεν ταπεινόφρονες είμαστε εμείς οι ίδιοι. Πάντοτε πρέπει να επαναλαμβάνουμε: Θεέ μου, ας είναι τό θέλημά σου! Μόνο τότε, όταν έχουμε αυτού του είδους ταπεινοφροσύνη, η οποία δέχεται κάθε φανέρωση της Πρόνοιας του Θεού απέναντί μας, μόνο τότε μπορούμε να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και να αναγνωρίσουμε την Θεία Ευχαριστία, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ως προϋπόθεση χωρίς την οποία είναι αδύνατο να συμμετέχουμε στο μυστήριο της Βασιλείας των Ουρανών, και να γνωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε τον Κύριο Χριστό μας ως Μεσσία και Σωτήρα μας.

Ο Κύριος καθιέρωσε τη Θεία Ευχαριστία ως την παρουσία της Βασιλείας των Ουρανών εδώ στη γη, ως φανέρωση της Εκκλησίας, ως φανέρωση της Εκκλησίας στον κόσμο και προοίμιο της μέλλουσας Βασιλείας του Θεού. Είναι ένδειξη και γνώρισμα ότι ανήκουμε στον Χριστό και ότι είμαστε ένα, ότι η Εκκλησία είμαστε εμείς. Το Σώμα του Χριστού είναι ακριβώς η συμμετοχή μας στη Θεία Λειτουργία, είναι η κοινωνία μας με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Τότε, όταν όλοι οι Μαθητές του μετέλαβαν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, όταν κοινώνησε τους μαθητές Του, τότε ο Κύριος ξεκίνησε το δρόμο του Μαρτυρίου Του. Είδαμε ότι οι μαθητές δεν προσευχόντουσαν — δεν έμειναν άγρυπνοι — και μετά, όταν ήρθε η ώρα να παραδοθεί ο Κύριος, όλοι τον εγκατέλειψαν και έφυγαν φοβούμενοι τους Ιουδαίους. Ακόμα και σήμερα ο Κύριός μας καλεί να είμαστε πάντοτε ξύπνιοι, διότι δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει η ώρα ο άγγελος του Θεού να μας πάρει από αυτό το κόσμο. Συνάμα, εάν δεν είμαστε ξύπνιοι, δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ούτε τους τρόπους, την στιγμή ή την ώρα που το πονηρό πνεύμα γυρεύει ευκαιρία να καταστρέψει την ψυχή μας. Φυσικά, δεν πρέπει ποτέ να αντιλαμβανόμαστε τον Κύριο με προοπτική της ισχύος και δύναμης, λόγω του ότι η δύναμή του και η ισχύς του βρίσκονται στη ταπεινοφροσύνη και την αγάπη. Γι’ αυτό το λόγο επέπληξε τον Απόστολο Πέτρο - σήμερα θυμόμαστε το γεγονός αυτό - όταν ο Πέτρος θέλησε να υπερασπιστεί τον Χριστό τραβώντας ένα μαχαίρι και επιτέθηκε σε εκείνον που επιτέθηκε στον Χριστό. Με την πράξη αυτή ο Κύριος έδειξε ότι η δύναμη και η ισχύς, η δύναμη της Βασιλείας του Θεού είναι η αγάπη, η ελεημοσύνη, η μακροθυμία. Όταν υπάρχουν παρεξηγήσεις, όταν υπάρχουν συγκρούσεις, θα προσπαθήσουμε εμείς οι ίδιοι να βρούμε την απάντηση στο ποιος ευθύνεται γι' αυτό. Όταν υπάρχει παρεξήγηση, είναι πάντα υπεύθυνες και οι δύο πλευρές, διότι δεν βρέθηκε τουλάχιστον ένας έτοιμος να φανερώσει και να δείξει ταπεινοφροσύνη και την αγάπη του, και να δεχτεί εν μετάνοια και συγχώρεση τον πλησίον του.

Σήμερα, εν Χριστό αδελφοί και αδελφές, είναι η Μεγάλη Πέμπτη και εμείς μαζί με τον Κύριο οδεύουμε τον δρόμο που οδηγεί στον Σταυρό Του και υποφέρουμε μαζί Του για να συμμετάσχουμε μαζί Του στο Πάθος και την Ανάσταση Του, σήμερα όπως όλες αυτές τις μέρες, από την Μεγάλη Δευτέρα και μέχρι σήμερα, γίνεται η τελετουργική διαδικασίας έψησης του Μύρου. Το Μύρο παρασκευάζεται και καθαγιάζεται και, αμέσως μετά την Βάπτιση, κατά το Μυστήριο του Χρίσματος, χρησιμοποιείται για μετάδοση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος στους νεοφώτιστους. Η «έψησις» του Μύρου έγινε για πρώτη φορά στο Πατριαρχείο μας το 1922. Επομένως, πριν από 100 χρόνια, επί του Πατριάρχου Σερβίας κ.κ. Δημητρίου, έγινε ο καθαγιασμός του Μύρου στο Κάρλοβτσι, μετά την ενοποίηση στην ενιαία Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία το 1920. Η «έψηση» και καθαγιασμός του Μύρου είναι ένα από τα γνωρίσματα της αυτοκέφαλης Εκκλησίας.

Έτσι και εμείς εδώ στο Βελιγράδι καθαγιάζουμε το Μύρο και μετά το μοιράζουμε σε όλες τις επισκοπές, όπου οι Επίσκοποι το μοιράζουν στους ιερείς. Ο κάθε νεοφώτιστος που λαμβάνει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος κατά το Μυστήριο του Χρίσματος, βιώνει την προσωπική του Πεντηκοστή και με τον τρόπο αυτό υφαίνει τον εαυτό του στο Σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία. Είθε ο Κύριός μας, να θυμόμαστε όλα αυτά τα γεγονότα, θυμούμενοι και των διδαγμάτων της Αγίας Γραφής, ιδίως των γεγονότων που εν συντομία  προαναφέραμε και ακούσαμε το ευαγγελικό ανάγνωσμα για τα γεγονότα που συνέβησαν τη Μεγάλη Τετάρτη, όχι μόνο θυμούμενοι, αλλά κοινωνοί των γεγονότων αυτών με τρόπο αληθινό και σωστό, ούτω σώστε να γίνουμε κοινωνοί του Σώματος και Αίματος Χριστού και ενωμένοι με τον Αναστημένο Χριστό μας να βιώσουμε τη νίκη επί της αμαρτίας, επί του θανάτου και του διαβόλου.

Νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.

 ***

Εν Χριστό αδελφοί και αδελφές, ας είναι ευλογημένη ετούτη μέρα και βοήθειά σας η Θεία Κοινωνία!

Όπως προαναφέραμε, έγινε ο καθαγιασμός του Μύρου, το οποίο χρησιμοποιούμε κατά το Μυστήριο του Χρίσματος, μαζί με το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Κατά το Μυστήριο του Βαπτίσματος γίνεται η συσταύρωση με το Χριστό, που μας οδηγεί στην Ανάσταση μαζί Του, ενώ κατά το Μυστήριο του Χρίσματος που ακολουθεί, υφαινόμαστε στο Σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία, της οποίας κεφαλή είναι ο Χριστός.

Η τελετουργική διαδικασία «έψησις» είναι ένα από τα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν την αυτοκέφαλη Εκκλησία. Εδώ ολοκληρώθηκε η διαδικασία έψησης του Αγίου Μύρου. Η διαδικασία έψησης του Μύρου γινόταν μέσα στο έλαιο, με προστιθέμενα διάφορα αρωματικά συστατικά, από την Μεγάλη Δευτέρα έως σήμερα. Το Μύρο μοιράστηκε από τα αλαβάστρινα δοχεία στους Επισκόπους, οι οποίοι μοίραζαν το Άγιο Μύρο με τη σειρά στους ιερείς.

Καλή και ευλογημένη η μέρα τούτη και ο Θεός να χαρίσει και σε μας την αρετή της ταπεινοφροσύνης του Χριστού, διότι η ταπεινοφροσύνη σημαίνει φώτιση, ενώ η αλαζονεία και φιλαυτία δηλώνουν την πνευματική τύφλωση και πλάνη. Όταν ο άνθρωπος είναι πραγματικά ταπεινόφρον, μόνο τότε έχει την επίγνωση της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσης του, επομένως και των αδυναμιών και ατελειών του. Ανεξαρτήτως των επιδιώξεων και των αρετών του, είναι αδύναμος για να νικήσει και να υπερβεί την φθαρτή φύση του και το εγώ του. Την ίδια στιγμή η ανυπέρβλητη αγάπη του Θεού κατεβαίνει προς εμάς σε μέγιστη δύναμη και μας κάνει μέσα από την αδυναμία, δυνατούς – παντοδύναμους.

Μόνο όταν ο άνθρωπος είναι ήρεμος, και αυτό σημαίνει όταν έχει επίγνωση από τη μια πλευρά της ανθρώπινης φύσης του και των αδυναμιών και των ελλείψεών του, ανεξάρτητα από τα σκαμπανεβάσματα και την αδυναμία να υπερβεί τη φύση του, τον εαυτό του, ταυτόχρονα, η αγάπη του Θεού κατεβαίνει στα μέγιστα δυνατά όρια σε σχέση με εμάς και μας κάνει να γίνουμε παντοδύναμοι σε ανικανότητα και από ανικανότητα. Η ταπείνωση ανοίγει το νου και την καρδιά μας, συλλογιζόμαστε και θεωρούμε το μυστήριο του Θεού, το μυστήριο του ανθρώπου και το μυστηρίου της ζωής. Να έχετε ευλογία Χριστού όλοι σας. Είθε να υποδεχτούμε τον Αναστάντα Χριστόν με πνευματική χαρά!